ΕΙΣΗΓΗΣΗ
Κ. ΜΠΑΣΙΟΥΚΑ
Κ/ε
Πρόεδρε και σεβαστό Προεδρείο, κ/ε Περειφερειάρχη, κ/ες
και κ/οι Περιφερειακοί Σύμβουλοι, καλή σας ημέρα.
Επιτρέψτε
μου να ευχηθώ, μιας και είναι η πρώτη μου εισήγηση στο ΠΣ,
καλή
αρχή αλλά και αίσιο τέλος της θητείας μας.
Το θέμα
της σημερινής επερώτησής μας σας έχει σταλεί και ελπίζω να το έχετε μελετήσει
όλοι σας έτσι ώστε να επακολουθήσει μία γόνιμη συζήτηση και να πράξουμε τα
δέοντα.
Θα επικεντρωθώ λοιπόν σε ορισμένα σημεία,
σημαντικά κατά τη γνώμη μου, και θα προσπαθήσω να αναδείξω την ουσία των
προβλημάτων των Προνοιακών Δομών στην περιοχή μας.
Θα
ξεκινήσω με το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης-Κατάρτισης
Ιωαννίνων (ΕΕΕΕΚΙ) το οποίο επισκεφτήκαμε στις 19/9/14. Από τη συζήτηση με τον
Δ/ντή του Εργαστηρίου κο Τζίμα και με τους εργαζόμενους αντιληφθήκαμε ότι η
λειτουργία τους είναι άκρως υποβαθμισμένη έως επικίνδυνη και η οριακή ύπαρξή
τους οφείλεται στον ηρωϊσμό όλων των εργαζόμενων. Οι κτιριακές υποδομές θέλουν
συντήρηση και απαιτείται βελτίωση της αναγκαίας ασφάλειας για την προστασία των
παιδιών. (τραύμα) Η προσέλευση και η
αναχώρηση είναι ένα χρόνιο πρόβλημα που εμφανίζεται κάθε χρόνο και αναγκάζει
αρκετά παιδιά να μένουν στο σπίτι τους με ότι αυτό συνεπάγεται. Το προσωπικό,
ειδικό και βοηθητικό, δεν επαρκεί για να ανταποκριθεί στις εξειδικευμένες και
περιπτωσιακές ανάγκες των μαθητών και αναγκάζει τους υπεύθυνους να εκλιπαρούν
τους αρμόδιους για τα αυτονόητα.
Η
οικονομική ανεπάρκεια (5.500 Ε το χρόνο) αποτελεί ένα ακόμα
πρόβλημα. Παρόμοια βέβαια είναι τα προβλήματα σε όλη την Ήπειρο.
Τελικό
συμπέρασμα: και αυτά τα ειδικά σχολεία είναι ένα ακόμα θύμα της ολοένα
συρρικνούμενης παιδείας, χάριν των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των
μνημονιακών περικοπών ακόμα και σε τόσο ευαίσθητους τομείς.
Στις
26/9/14 παρακολουθήσαμε τη ΓΣ των εργαζόμενων στο Ίδρυμα «Νεομάρτυς Γεώργιος».
Και εδώ ακούσαμε την κραυγή των εργαζόμενων «δεν πάει άλλο». Το Ίδρυμα με το PSI του
2011 απώλεσε 2,5 εκ Ε και τώρα ψάχνει ελεημοσύνες στα.. σκουπίδια. Και σαν να
μην έφταναν η μείωση του προσωπικού ήρθαν και οι αυξημένες ανάγκες λόγω κρίσης.
Οι αριθμοί τα λένε όλα: 66 ασθενείς (κυμαινόμενοι), τα 2/3 κατάκοιτοι και ΟΛΟΙ
με σοβαρά παθολογικά, κινητικά και ψυχιατρικά προβλήματα, μόνο 8 νοσηλευτές και
7 βοηθητικό προσωπικό καθώς και ελάχιστοι διοικητικοί. Ποιός και τι να
πρωτοκάνει και μάλιστα όταν δεν είναι
εκπαιδευμένος για να το κάνει σωστά. Και
από πάνω και ο φόβος: «μη μιλάς γιατί υπάρχουν και άλλοι που δεν έχουν δουλειά».
Μα αυτές είναι συνθήκες γαλέρας!
Όμως ο
παραλογισμός ή μάλλον και η βαρβαρότητα δεν σταματούν εδώ. Από 1/1/13 η Πρόνοια
μεταφέρθηκε από το Υπ. Υγείας στο Υπ. Εργασίας! Και όλες οι κοινωνικές δομές
έσονται εις σάρκα μία! Και αυτές που
έχουν διαφορετικό αντικείμενο ανάκατα με τις άλλες όπως τα θεραπευτήρια με τα
οικοτροφεία! Έτσι χωρίς καμμία συζήτηση, χωρίς οργανισμούς λειτουργίας, χωρίς
υποδομές. Και βέβαια κεντρικές εντολές για μείωση του προϋπολογισμού κατά 64%
σε βάθος 3ετίας. Δηλαδή ασύλληπτα
πράγματα. Αρκεί να μειώσουμε να συγχωνεύσουμε να συρρικνώσουμε ό,τι δημόσιο και
κοινωνικό υπάρχει και να ανοίξουμε το δρόμο στην «ιερή αγελάδα της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ» που όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει!
Κε
Περειφερειάρχη, κες, κοι Επείγει να κάνουμε ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΑ!
Σας
ευχαριστώ.
