Αγαπητοί συνάδερφοι,
είναι γεγονός ότι η περιφέρεια Ηπείρου χρειάζεται έργα κι η Ήπειρος
Ανατροπής έχει επανειλημμένα προτείνει μια σειρά από τομείς που θα μπορούσε η
περιφερειακή αρχή, σε συνεργασία με το περιφερειακό συμβούλιο, να σχεδιάσει και
να υλοποιήσει ουσιαστικές παρεμβάσεις. Όμως, με αφορμή και την κατάρτιση των Περιφερειακών
Προγραμμάτων, δυστυχώς πρέπει να επαναλάβουμε αυτό που λέμε επίμονα από την
πρώτη μέρα της θητείας μας: δεν έχει κανένα νόημα απλώς να εντάσσουμε στα
προγράμματα έργα, χωρίς αυτά να ανήκουν σε έναν ευρύτερο στρατηγικό σχεδιασμό, ο
οποίος λαμβάνει υπόψη του τις κοινωνικές ανάγκες, τους διαθέσιμους πόρους και τα
συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής. Και πολύ περισσότερο δεν έχει καμιά αξία
για τον Ηπειρώτη αν τα έργα αυτά δεν ολοκληρώνονται σε χρόνο τέτοιο, ώστε να
δημιουργούν δυναμική ανάπτυξης για τον τόπο.
Αυτό που διακρίνει πολύ εύκολα κανείς στα υπό συζήτηση Περιφερειακά
Προγράμματα είναι ότι η περιφερειακή αρχή δε συμμερίζεται αυτή τη λογική, αλλά
έχει χαράξει και ακολουθεί μια εντελώς δική της πολιτική στο ζήτημα των έργων. Με μια φράση θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι
αναλυτικοί πίνακες που έχουμε στα χέρια μας, είναι το αποτύπωμα μιας βιομηχανίας
ένταξης έργων, η υλοποίηση των οποίων αναβάλλεται συνεχώς σ’ έναν αβέβαιο
χρονικό ορίζοντα, εγκλωβίζοντας έτσι την περιφέρεια σε μια κατάσταση διαρκούς,
αναπτυξιακής εκκρεμότητας. Είναι
προφανές ότι η περιφερειακή αρχή είναι δέσμια μιας παλαιοκομματικής λογικής που
την αναγκάζει να ικανοποιεί τα μικροπολιτικά αιτήματα του καθενός ξεχωριστά,
αδιαφορώντας ταυτόχρονα για τα πραγματικά και μείζονα αιτήματα που επιβάλλουν
οι ανάγκες του κοινωνικού συνόλου, σε μια εποχή μάλιστα με ιδιαίτερες δυσκολίες, που όλοι γνωρίζουμε.
Επιτρέψτε μας να κάνουμε δύο ενδεικτικές επισημάνσεις στα συγκεκριμένα
προγράμματα των έργων που επιβεβαιώνουν όσα είπαμε παραπάνω:
Ø Στον αναλυτικό πίνακα της Π.Ε.
Πρέβεζας σε σύνολο 140 έργων υπάρχουν 46 έργα (ποσοστό 33%), ενταγμένα στο
πρόγραμμα τη διετία 2013-2014, για τα οποία υπάρχει μηδενική απορρόφηση και
προβλεπόμενες πιστώσεις για το 2016 που φτάνουν μόλις στο 10% του συνολικού
προϋπολογισμού τους. Θα έλεγε κάποιος ότι είναι τουλάχιστον μιαν αρχή… Το
πρόβλημα είναι ότι ακριβώς οι ίδιες πιστώσεις προβλέπονταν στα αντίστοιχα
Περιφερειακά Προγράμματα και για το 2014 (ΑΔΑ:ΒΙΕΒ7Λ9-09Δ), χωρίς αυτό, όπως
προκύπτει, να σημαίνει τίποτα απολύτως για την υλοποίηση των συγκεκριμένων
έργων. Σημασία έχει να φαινόμαστε ότι κάνουμε έργα, αδιαφορώντας για το πότε
αυτά θα ολοκληρωθούν και θα αποδώσουν οφέλη στην κοινωνία. Εδώ ισχύει η λαϊκή
ρήση «με το τάξιμο κανείς δε ζημιώθηκε», το νόημα της οποίας απ’ ότι φαίνεται η
περιφερειακή αρχή του τόπου έχει εμπεδώσει σε απόλυτο βαθμό.
Ø Στον αναλυτικό πίνακα της Π.Ε.
Ιωαννίνων, στην κατηγορία «ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΑ», βλέπουμε ότι η εκτέλεση του
προϋπολογισμού, ύψους 1.253.093€, έχει υπόλοιπο για το 2016 το ποσό των 962.080€,
δηλαδή ποσοστό 77%. Αν αναλογιστεί κανείς ότι τα 7 στα 11 έργα της συγκεκριμένης
κατηγορίας έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα τη διετία 2009-2011, δηλαδή πάνω από
μια πενταετία πίσω, έχουν συνολικό προϋπολογισμό 885.443€ και εξακολουθούν να
έχουν σήμερα υπόλοιπο 594.429€, δηλαδή ποσοστό 67%, μπορεί αμέσως να αντιληφθεί
τη λογική της περιφερειακής αρχής: βλέποντας και κάνοντας! Μπορεί αλήθεια κάποιος
να υποστηρίξει ότι είναι αυτή εικόνα σωστής ιεράρχησης των αναγκών και
αξιοποίησης των διαθέσιμων πόρων; Μπορεί κάποιος να υποστηρίξει ότι αυτό το
πρόγραμμα είναι αποτέλεσμα στρατηγικού σχεδιασμού που έχει στόχο να λύσει με άμεσο
τρόπο προβλήματα;
Ως παράταξη, αλλά κι ως πολίτες αυτής της περιφέρειας οφείλουμε να
καταθέσουμε για ακόμη μια φορά στο περιφερειακό συμβούλιο την ανησυχία μας για
τον τρόπο που η παρούσα αρχή διαχειρίζεται τα μείζονα ζητήματα του τόπου και να
την καλέσουμε να αναθεωρήσει τα κριτήρια και τη λογική, με βάση τα οποία
σχεδιάζει και υλοποιεί τα έργα της περιφέρειας. Είναι επιτακτική η ανάγκη, με
δεδομένες και τις δυσκολίες που έχει η εποχή μας, να προχωρήσουμε συντεταγμένα
κι αξιοποιώντας όλες τις δυνάμεις που διαθέτει ο τόπος σε ένα εξορθολογισμό του
σχεδιασμού και της ένταξης των έργων, με βάση κριτήρια που διέπονται από μια
στοιχειώδη αναπτυξιακή λογική, όπως:
·
Ιεράρχηση
της αναγκαιότητας και της σημασίας του έργου
·
Αριθμός
ωφελούμενων
·
Συμβολή
σε μια αναπτυξιακή προοπτική
·
Επικέντρωση
της χρηματοδότησης προκειμένου να ολοκληρώνονται
τα έργα σε ανεκτό χρονικό διάστημα
ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ
25/4/2016
