Τετάρτη 29 Μαρτίου 2017

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Ιωάννινα, 28 Μάρτη 2017
Διαφάνεια, συλλογική λειτουργία, αξιολόγηση προτεραιοτήτων, παραγωγικές χρηματοδοτήσεις και καλυτέρευση της ζωής των πιο αδύναμων συνανθρώπων μας ζήτησε από την Περιφερειακή αρχή Ηπείρου, με την τοποθέτησή της, η περιφερειακή παράταξη “Ήπειρος Ανατροπής”.
Ο επικεφαλής της παράταξης Κώστας Μπασιούκας ζήτησε την έγκαιρη ενημέρωση και ενασχόληση του Περιφερειακού Συμβουλίου και των μελών του, με θέματα επίκαιρα και διαχρονικά που απασχολούν τους Ηπειρώτες και στα οποία μέχρι σήμερα δεν έχει υπάρξει ουσιαστική αντιμετώπιση που να οδηγεί σε λύση των προβλημάτων και αναβάθμιση της ποιότητας ζωής των Ηπειρωτών.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στον τρόπο που η Περιφερειακή Αρχή Ηπείρου αντιμετώπισε και χειρίστηκε σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη ζωή των πολιτών και την πορεία του τόπου, όπως τη διαχείριση των απορριμμάτων, την λειτουργία των ΧΥΤΑ, αλλά και τη διαχείριση των λυμάτων σε όλη την Περιφέρεια Ηπείρου, με τον σχεδιασμό και τη δημιουργία μεγάλων φαραωνικών έργων τα οποία πρωτίστως εξασφαλίζουν κέρδος στους εργολάβους και φέρνουν σε δεύτερο πλάνο το όφελος πολιτών και των κοινωνιών του τόπου μας, αν δεν μεταφέρουν τα βάρη της λειτουργίας τους στις πλάτες των πολιτών. Aρκετές φορές αυτές οι ενέργειες παραβλέπουν ή αγνοούν τους κινδύνους που προκύπτουν τόσο για την αειφόρο ανάπτυξη της Ηπείρου, μια ανάπτυξη δηλαδή με όραμα και αύριο, όσο και για την ουσιαστική προστασία και ανάδειξη του μοναδικού φυσικού και πολιτισμικού περιβάλλοντος της περιοχής μας.
Η περιφερειακή παράταξη “Ήπειρος Ανατροπής” εκτιμά ότι η ανάπτυξη του πρωτογενούς τομέα στην Ήπειρο εξαντλείται από την Περιφερειακή Αρχή στη θεωρία και στη διοργάνωση εκθέσεων για την προώθηση των προϊόντων και ατομικών λύσεων χωρίς να εστιάζει στο πιο σημαντικό κομμάτι που είναι αυτό της στήριξης συνεργατισμού στην παραγωγή, μια στήριξη που αν ήταν ουσιαστική και αποτελεσματική, θα έκανε πιο ελκυστικό τον πρωτογενή τομέα και σε νέους ανθρώπους που αναζητούν διέξοδο στο μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας.
Στην επιτακτική ανάγκη να προχωρήσει άμεσα η Περιφέρεια Ηπείρου στη σύσταση Αγροδιατροφικής Σύμπραξης, αλλά  και στη σύσταση Κέντρου Ηπειρωτικής Γαστρονομίας, δυο ενέργειες που θα συμβάλλουν θετικά στην στρατηγική ανάπτυξη του πρωτογενή τομέα της Ηπείρου αλλά και στη διασύνδεση της αγροτικής παραγωγής με τον τουρισμό αναφέρθηκε στην τοποθέτησή του ο περιφερειακός σύμβουλος της “Ήπειρος Ανατροπής” Σπύρος Πάικας.
Επίσης αναφερόμενος στην έλλειψη δράσεων για τον Κοινωνικό Αθλητισμό από τη  πλευρά της Περιφερειακής Αρχής πρότεινε την συνεργασία της Περιφέρειας  με όλους τους Αθλητικούς φορείς της Ηπείρου, προκειμένου να δοθεί η δυνατότητα σε παιδιά άπορων οικογενειών ή άλλων ευπαθών ομάδων πληθυσμού να υλοποιήσουν ένα όνειρο ζωής και να εγγραφούν εντελώς δωρεάν σε μια ακαδημία εκμάθησης ενός αθλήματος, κάτι που σήμερα αδυνατούν να το κάνουν για οικονομικούς λόγους.
Στις συνέπειες των πολιτικών επιλογών της Περιφερειακής  Αρχής Ηπείρου και προσωπικά του Περιφερειάρχη εστίασε την τοποθέτησή του ο περιφερειακός σύμβουλος της “Ήπειρος Ανατροπής” Βασίλης Τσίκαρης αναφέροντας πως το καθοριστικό ερώτημα που θα πρέπει να απαντηθεί για να κρίνει κανείς τον απολογισμό της Περιφερειακής Αρχής είναι: έχει ευθύνες η Περιφερειακή Αρχή και ο κ. Καχριμάνης για το γεγονός ότι η Ήπειρος ήταν και εξακολουθεί να είναι από τις φτωχότερες Περιφέρειες της χώρας αλλά και της Ευρώπης; Η απάντηση είναι σαφής κατά τον περιφερειακό σύμβουλο της “Ήπειρος Ανατροπής”. Η Περιφερειακή Αρχή έχει τεράστιες ευθύνες καθώς δεν είναι χθεσινή στη διαχείριση της εξουσίας στον τόπο μας.
Κανείς- σύμφωνα με τον κ. Τσίκαρη- δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η Περιφερειακή Αρχή διαχειρίζεται με εύστοχο τρόπο την καθημερινότητα, η τεράστια όμως ευθύνη της για την έλλειψη αναπτυξιακής πνοής στην Ήπειρο, είναι ότι στο όνομα της καθημερινότητας απεμπόλησε τον βασικό της ρόλο να σχεδιάζει και να υλοποιεί αναπτυξιακές παρεμβάσεις.
«Εξαιτίας αυτής της έλλειψης οράματος και σχεδιασμού, σήμερα, ύστερα από τόσα Ευρωπαικά πακέτα, εκτιμούμε σαν παράταξη, ότι η Περιφερειακή Αρχή απέτυχε να αξιοποιήσει αυτά τα χρήματα με τον βέλτιστο τρόπο για την ανάπτυξη της περιοχής μας και την ανάδειξη όλων των πλεονεκτημάτων της Ηπείρου, απέτυχε να δώσει στους Ηπειρώτες ένα αύριο με δουλειά, κοινωνική προστασία, σεβασμό στο περιβάλλον και αξιοκρατική αντιμετώπιση.»


Το γραφείο Τύπου της Ήπειρος Ανατροπής
Πολλά προβλήματα δημιουργεί η έλλειψη σωστής σήμανσης στην έξοδο της Ιονίας οδού προς τη Φιλιππιάδα, καθώς και στην είσοδο των οδηγών στην Ιόνια στην ίδια περιοχή. Αποτέλεσμα της έλλειψης σωστής σήμανσης, η οποία να κατευθύνει τους οδηγούς προς την Πρέβεζα και γενικότερα προς την παραλιακή ζώνη των επιβατών των οχημάτων που κινούνται προς αυτήν την κατεύθυνση, είναι η ταλαιπωρία οδηγών και επιβατών.
Ακόμη μεγαλύτερη ταλαιπωρία περιμένει του επισκέπτες που φτάνουν στην περιοχή μας και κινούνται από τα Ιωάννινα προς την Πρέβεζα, οι οποίοι δε γνωρίζουν ότι για να φτάσουν στην πόλη της Πρέβεζας πρέπει να περάσουν μέσα από την πόλη της Φιλιππιάδας.
Με δεδομένο ότι η τουριστική περίοδος είναι μπροστά μας και σε ένα μήνα από σήμερα οι επισκέψεις των τουριστών θα είναι αυξημένες, κρίνουμε ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να επιλυθεί το πρόβλημα και να τοποθετηθεί γρήγορα αξιόπιστη σήμανση σε όλα τα απαραίτητα σημεία.
Εκτιμώντας ότι η παράδοση του νέου σύγχρονου αυτοκινητόδρομου θα φέρει χιλιάδες επιπλέον επισκέπτες στις πόλεις της Ηπείρου και ιδιαίτερα στα παράλια της Πρέβεζας, η σωστή σήμανση θα διευκολύνει την κίνηση και τον προσανατολισμό των επισκεπτών, δίνοντας σε αυτούς την καλύτερη δυνατή εικόνα για την περιοχή μας.

Καλούμε όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες να επιληφθούν άμεσα του ζητήματος προχωρώντας στις απαιτούμενες ενέργειες.
Αγαπητοί Συνάδελφοι,Στη σημερινή μας συζήτηση για το θέμα της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών,κατά την άποψή μου, αναδεικνύεται με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο όλο το φάσμα των αυτοδιοικητικών και πολιτικών προσεγγίσεων που συγκρούονται διαχρονικά. Το θέμα της κατάρτισης και επικύρωσης των Δασικών Χαρτών δεν είναι τεχνικό αλλά βαθειά πολιτικό ζήτημα. Από τη μια μεριά βρίσκονται τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, οι μεγαλοκαταπατητές και οι πολιτικοί εκπρόσωποί τους και από την άλλη η προστασία του δημόσιου συμφέροντος, του περιβάλλοντος και των χρηστών γης των ανθρώπων του πρωτογενούς τομέα.  Οποιο πρόσχημα και αν χρησιμοποιούν ως κυρίαρχο, όσοι σήμερα φωνάζουν και απαιτούν την αναστολή της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών, αντικειμενικά και άσχετα με τις προθέσεις τους, υπηρετούν τα μεγαλοσυμφέροντα και τους μεγαλοκαταπατητές. Ας δούμε όμως τις πολιτικές διαστάσεις των θέσεων όσων σήμερα διατείνονται ότι διακατέχονται από κοινωνική ευαισθησία και ότι στηρίζουν τους πολίτες που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ετσι: 1. Οι θιασώτες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας θα πρέπει να απαντήσουν στον Γιαννιώτικο Λαό πόσα εκατομμύρια Ευρώ τσέπωσε ο Ιδιώτης για την κατάρτιση των Δασικών Χαρτών, που παρελήφθησαν κατόπιν πολιτικής πίεσης άρον-άρον για να μπορέσει να πληρωθεί, και που αν δεν παρέμβαιναν οι δημόσιες υπηρεσίες διορθωτικά οι χάρτες θα αποτελούσαν εκτρωματικό μνημείο. Επειδή αποφεύγετε να το αναφέρετε στις παρεμβάσεις σας κ. Περιφερειάρχα για την ιστορία να πω ότι είναι κάποια εκατομμύρια. Το ποιοι ήταν στην εξουσία
Αυτοδιοικητική και Πολιτική όταν συνέβησαν αυτά το γνωρίζει πολύ καλά ο κόσμος.2. Η πολιτική του λιγότερου κράτους ξεγυμνώνεται με τον καλλίτερο τρόπο στα μάτια των πολιτών και στη περίπτωση των δασικών χαρτών.Αυτοί που υλοποίησαν την πολιτική του λιγότερου κράτους και την έχουν σημαία τους σήμερα, εγκαλούν τις υπηρεσίες που άφησαν υποστελεχομένες, επειδή οι τελευταίες δεν κατάφεραν να διορθώσου νπλήρως το έκτρωμα που παρέδωσε ο χρυσοπληρωμένος ιδιώτης. Οι θιασώτες του λιγότερου κράτους πρέπει να απολογηθούν και δεν δικαιούνται να εγκαλούν καμία δημόσια υπηρεσία. Δεν διαθέτουν ούτ ετο ηθικό ούτε το πολιτικό δικαίωμα.3. Προτάσσετε το ιδιοκτησιακό καθεστώς και τα προβλήματα που υπάρχουν εντελώς προσχηματικά και αποπροσανατολιστικά καθώς είναι γνωστό ότι οι Δασικοί Χάρτες αντιμετωπίζουν μόνο το χαρακτήρα της γης και όχι το ιδιοκτησιακό. Η υποκρισία στο μεγαλείο της. Πρέπει να απολογηθούν όσοι δεν λύσανε το ιδιοκτησιακό πρόβλημα τόσες δεκαετίες. Το ποιοι ήταν στην Αυτοδιοικητική και πολιτική εξουσία αυτές τις δεκαετίες το γνωρίζουμε όλοι. Και γιατί το πρόβλημα αυτό θα λυθεί με την αναστολή της ανάρτησης των χαρτών που ζητάτε; Αντίθετα, κατά την άποψή μου, στο ιδιοκτησιακό καθεστώς μπορεί να δρομολογηθεί λύση στη πράξη εφαρμογής τόσο των χαρτών όσο και του κτηματολογίου. Τα προβλήματα που ανακύπτουν από την υλοποίηση αυτών των βασικών εθνικών υποδομών αποτελούν και τον ισχυρότερο μοχλό πίεσης για την επίλυση των ιδιοκτησιακών προβλημάτων.4. Κατά την άποψή μου είναι υπόλογοι απέναντι στους πολίτες της περιοχής οι Δήμοι που δεν απέστειλαν τα στοιχεία που εκ του νόμου
ήταν υποχρεωμένοι να στείλουν προκειμένου να καταρτιστούν σωστά οι χάρτες. Οι Δήμοι αυτοί έχουν και ονοματεπώνυμο και ταυτότητα. Οι κραυγές που αρθρώνουν είναι για να αποπροσανατολίσουν και να συγκαλύψουν τις δικές τους ευθύνες. 5. Στο θέμα της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών φαίνεται ταυτόχρονα η αναξιοπιστία όλων όσων διακηρύσσουν ως βασικό πρόταγμα της πολιτικής τους τις μεταρρυθμίσεις και ταυτόχρονα αποκαλύπτεται το πολιτικό περιεχόμενο των μεταρρυθμίσεων που ευαγγελίζονται. Ετσι κάθε μεταρρύθμιση που στοχεύει στη προστασία του δημόσιου συμφέροντος, στο χτύπημα της ανομίας των μεγαλοσυμφερόντων κλπ πολεμιέται λυσσαλέα. Αυτό το έργο παρακολουθούμε και στην περίπτωση της ανάρτησης των Δασικών Χαρτών. Οι πολίτες ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.6. Αν η ανάρτηση των δασικών Χαρτών ανασταλεί όπως ζητάει η ΕΝΠΕ και ο κ. Περιφερειάρχης μπορούν να ενημερώσουν τους πολίτες αυτής της χώρας ποιος θα αναλάβει το κόστος των επιστροφών στην ΕΕ. Οι υπεύθυνοι της κατάστασης αυτής ζητάνε και τα ρέστα. Το μεγαλείο της ανεύθυνης πολιτικής. Δεν θα επεκταθώ περισσότερο αν και έχω να πω πολλά. Να δηλώσω μόνο την συμφωνία μου με όσα ανέφερε ο εισηγητής της Παράταξης μας τόσο ως προς την ανάλυση όσο και ως προς τις προτάσεις οι οποίες προφανώς μπορούν να εμπλουτιστούν. 
Ιωάννινα 22/2/2017
Βασίλειος Τσίκαρης Περιφερειακός Σύμβουλος περιφέρειας Ηπείρου με την Παράταξη «ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ»
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ "ΗΠΕΙΡΟΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ" ΓΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΏΝ ΧΑΡΤΩΝ
Ιστορική διαδρομή: Για την αναντίρρητη ύπαρξη δασικών χαρτών έχουν υπάρξει διάφορες προσπάθειες στη χώρα μας όπως ο 248/1976, ο 998/1979, ο 2664/1998, (όταν εμφανίστηκε και η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε. με αναθέσεις σε ιδιωτικά γραφεία δασολόγων) ο 3208/2003, ο 3818/2010, ο 3889/2010, ο 4280/14 και δεκάδες Υπουργικές Αποφάσεις. Σας υπενθυμίζω ότι η σύνταξη του Δασολογίου συνιστά υποχρέωση του κράτους κατά Συνταγματική επιταγή κατά το άρθρο 24 του Συντάγματος . Επί πλέον το θέμα αποτελεί μνημονιακή δέσμευση από το 2010.
Όντως έχουν δημιουργηθεί σοβαρά προβλήματα με την ανάρτηση των δασικών χαρτών που έχουν δημιουργήσει δικαιολογημένες ανησυχίες σε πολύ κόσμο.
Εμείς όμως ως Π. Σ. καλούμαστε να υπερασπίσουμε ταυτόχρονα και τα συμφέροντα των πολιτών και τα συμφέροντα του δημοσίου καθώς και το περιβάλλον (να μη ξεχνάμε και την πρόσφατη Συνθήκη των Παρισίων για το κλίμα).
Και στην προσέγγιση που κάνουμε σήμερα δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι οι νόμοι που είχαν ψηφίσει οι προηγούμενες κυβερνήσεις τα τελευταία χρόνια ουσιαστικά οδηγούσαν στην πλήρη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση των δασών και του φυσικού πλούτου της χώρας νομιμοποιώντας με σειρά προβληματικών και αντιφατικών διατάξεων και από την άλλη την ασυδοσία που επικρατούσε τα κυκλώματα καταπατητών.
 Δυστυχώς ορισμένοι και πανελλαδικά και εδώ μέσα έπαιξαν με ένα πρόχειρο, παραπλανητικό, για να μην πω λαϊκίστικο, τρόπο, προσπαθώντας να ψαρέψουν σε θολά νερά, εκμεταλλευόμενοι την εύλογη από την παραπληροφόρηση ανησυχία των πολιτών και υπονομεύοντας στην πράξη την τεράστια προσπάθεια που για πρώτη φορά από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους γίνεται ολοκληρωμένα και επιχειρεί να βάλει τάξη στο χαρακτήρα των εκτάσεων. Ποιο είναι δασικό, ποιο όχι. Προφανώς με λάθη, αλλά έπρεπε να γίνει. Δεν πιστεύω να υπάρχει κανείς εδώ μέσα που θέλει να μην αναρτηθούν οι δασικοί χάρτες; Ή να παραπεμφθεί η ανάρτησή τους στις καλένδες;
Μερικές παρατηρήσεις επί της εισήγησης της πλειοψηφίας της Περιφ. Αρχής.
Πρώτον. Είναι εσφαλμένος ο χαρακτηρισμός των δασικών χαρτών «ως δήθεν και σύμφωνα με το νόμο», γιατί ηθελημένα ή μη ξεχνά να αναφέρει ότι όλη η νομοθεσία για τους δασικούς χάρτες στηρίζεται στο νόμο 998 του 1979, ενός νόμου πρωτογενούς που απορρέει απευθείας από το Σύνταγμα και υλοποιεί τις αυστηρές διατάξεις του Συντάγματος πάνω στο θέμα του δάσους.
Δεύτερον. Διαφωνούμε κάθετα με τις εκτιμήσεις της εισήγησης για «προχειρότητες, έλλειψη σχεδιασμού, δήθεν βιασύνη, αγκυλώσεις, εμμονές, σχεδίαση επί χάρτου, χωρίς γνώση των περιοχών κλπ»., γιατί αγνοούν ηθελημένα τις διαχρονικές ευθύνες των προηγούμενων κυβερνήσεων, που προστατεύοντας έμμεσα ή άμεσα τα κυκλώματα των καταπατητών δεν έλυναν το θέμα των δασικών χαρτών και του χαρακτηρισμού των αγροτικών περιοχών ως τέτοιων. Αγνοούν ηθελημένα τις ευθύνες τους για την υποστελέχωση των δασικών υπηρεσιών. Αγνοούν ηθελημένα ότι με ευθύνη των προηγούμενων κυβερνήσεων φτάσαμε στο και πέντε και κινδυνεύουμε να πληρώσουμε πρόστιμα από την Ε.Ε. για αυτή την καθυστέρηση. Και κυρίως γιατί αυτές οι εκτιμήσεις υπονομεύουν την τιτάνια προσπάθεια που γίνεται από την πολιτεία και τις Δασικές Υπηρεσίες να βάλουν τάξη στο χάος που επικρατούσε μέχρι σήμερα, εξυπηρετώντας μάλλον συγκεκριμένες σκοπιμότητες.
Τρίτον. Δεν συμπεραίνεται από πουθενά ότι η πολιτεία στρέφεται εναντίον της ιδιοκτησίας γιατί οι δασικοί χάρτες αποτυπώνουν μόνο τη ΜΟΡΦΗ και όχι την ιδιοκτησία των εκτάσεων. Η υπέρμετρη προβολή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος εκ μέρους της Περ. Αρχής στοχεύει στον αποπροσανατολισμό των πολιτών και τη δημιουργία κλίματος αναστολής μιας τεράστιας προσπάθειας επίλυσης ενός χρόνιου προβλήματος. Σημειωτέο ότι η ανάρτηση των δασικών χαρτών αποτελεί προϋπόθεση για το Κτηματολόγιο και τον Χωροταξικό Σχεδιασμό και σε αυτό το επίπεδο πρέπει να αντιμετωπιστούν ζητήματα ασάφειας του ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Και για να μη δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις θα αναφέρω μερικά βασικά σημεία που όλοι πρέπει να ξέρουμε πριν αρχίσουμε να αποφαινόμαστε για το θέμα των δασικών χαρτών.
Πρώτον οι αεροφωτογραφίες στις οποίες στηρίχθηκαν κατά κύριο λόγο οι Δασικοί Χάρτες είναι κυρίως του 1945 και δευτερευόντως του 1960, για τις περιοχές που δεν υπήρχαν οι αεροφωτογραφίες του 1945.
Δεύτερον δεν υφίσταται κίνδυνος χαρακτηρισμού χορτολιβαδικών εκτάσεων ως δασικών. Ο χαρακτηρισμός των εκτάσεων, γίνεται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 3 του νόμου 998/79, όπως ισχύει σήμερα, εφαρμόζοντας τα οριζόμενα. Π.χ. μια έκταση η οποία καλύπτεται από άγρια ξυλώδη βλάστηση σε ποσοστό άνω του 15% χαρακτηρίζεται ως δασική..
Τρίτον είναι γνωστό ότι τα αρχεία του ΟΠΕΚΕΠΕ έχουν σφάλματα, δεν είναι δηλαδή επαρκώς ενημερωμένα, αφού δε διαθέτουν το αναγκαίο ψηφιακό υπόβαθρο. Εδώ απαιτείται συνεργασία των υπηρεσιών.
Τέταρτον και αυτοί οι χάρτες, παρόλη τη μεγάλη πρόοδο και την τεράστια δουλειά που έχει γίνει, έχουν κενά και πιθανά λάθη στο χαρακτηρισμό. Κι αυτό γιατί δεν έχει γίνει αυτοψία λόγω έλλειψης προσωπικού. Αλλά και πλήρως στελεχωμένες να ήταν οι υπηρεσίες, πάλι δε θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στο τεράστιο αυτό μέγεθος του εγχειρήματος, συνέπεια της εγκληματικής καθυστέρησης επί πολλές δεκαετίες στη σύνταξη των Κτηματολογίου και των Δασικών Χαρτών. Θεωρούμε επίσης ότι ευθύνες υπάρχουν και στη στελέχωση των ομάδων εργασίας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης με αποτέλεσμα αυξημένα προβλήματα. Επιπλέον ευθύνες φέρουν και οι ΟΤΑ που δεν παρέδωσαν έγκαιρα τα στοιχεία που τους ζητήθηκαν ούτε και ενημέρωσαν τους πολίτες.
Ίσως λοιπόν να υπάρχουν σφάλματα στους προς ανάρτηση ή τους ανηρτημένους δασικούς χάρτες, σφάλματα που αναφέρονται σε λανθασμένο χαρακτηρισμό (μορφή), σε λανθασμένα όρια μεταξύ των διαφόρων μορφών (μεταξύ δασικών και χορτολειβαδικών εκτάσεων κ.λπ.) σφάλματα που αναφέρονται σε λανθασμένα γεωμετρικά δεδομένα (ακρίβεια των ορθοφωτοχαρτών, ακρίβεια των σχεδίων οικισμού ή των Γενικών πολεοδομικών σχεδίων, των διανομών κ.λπ.) που το υποστελεχομένο αρμόδιο τμήμα δασικών χαρτογραφήσεων ήταν αδύνατο να αντιμετωπίσει.
Πέμπτον οι Δασικοί αυτοί Χάρτες έγιναν σχεδόν από την αρχή και με το μικρότερο δυνατό κόστος. Η σύνταξη των μελετών, στις οποίες έπρεπε να στηριχθούν οι Δασικοί Χάρτες, ανατέθηκε σε ιδιωτικά μελετητικά γραφεία, ήταν χρηματοδοτούμενες από το ΕΣΠΑ και εν τω συνόλω τους απαράδεκτες και ελλιπέστατες. Είναι σαφές ότι κακώς παρελήφθησαν άρον άρον από τις υπηρεσίες το 2013, πράγμα που έγινε λόγω πίεσης από την τότε πολιτική ηγεσία, προκειμένου να μην αναγκαστεί το Δημόσιο να επιστρέψει τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, δηλαδή παρελήφθησαν μεν αλλά κατ’ ουσία έπρεπε να επανασυνταχθούν από την αρχή.
Και εδώ είναι απορίας άξιο πως οι ίδιοι άνθρωποι που παρέλαβαν τότε τους ελλιπέστατες μελέτες, για να μη χαθούν τα λεφτά του τότε ΕΣΠΑ, τώρα πιέζουν να μην αναρτηθούν οι δασικοί χάρτες και να αναγκαστούμε να επιστρέψουμε τεράστια ποσά.
Συμπερασματικά η παρέμβαση της Περιφ. Αρχής στο θέμα των δασικών Χαρτών τοπικά και κεντρικά η οποία σε κάθε περίπτωση ήταν αποπροσανατολιστική, δημιούργησε έναν αναιτιολόγητο πανικό στους ενδιαφερόμενους.
Τι πρέπει να γίνει όμως; Κατά την άποψή μας:
Α) Να μη γίνει αναστολή της ανάρτησης.
Β) Να γίνει αντιμετώπιση των προβλημάτων στην πορεία.
Γ) Να ελαχιστοποιηθεί κατά το δυνατόν το κόστος για τους πολίτες και με δόσεις.
Δ) Να ληφθεί μέριμνα για την οργάνωση της εξυπηρέτησης των πολτών.
Ε) Να δημιουργηθούν κέντρα εξυπηρέτησης πολιτών στις έδρες των Δήμων.
ΣΤ) Να υπάρξει σύντομα συνολική αναμόρφωση της νομοθεσίας για το δάσος, που θα λαμβάνει υπόψη της τα νέα δεδομένα.
Ζ) Να αναληφθούν νομοθετικές πρωτοβουλίες για να επιλυθούν προβλήματα εκχέρσωσης.
Η) Να αλλάξουν οι προϋποθέσεις αναγνώρισης της ιδιοκτησίας των πολιτών.
Τελικά και στο θέμα των δασικών χαρτών συγκρούονται οι δύο κυρίαρχες γραμμές που συγκρούονται τα τελευταία χρόνια και στην κεντρική πολιτική σκηνή, σε κάθε μικρό και μεγάλο ζήτημα. Από τη μια το παλιό, το βαθιά συντηρητικό που εκφράζουν οι δυνάμεις της συντήρησης και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, και από την άλλη το νέο, που επιχειρεί να φέρει τον αστικό εκσυγχρονισμό, που ποτέ δεν έφτασε στην Ελλάδα. Από τη μια είναι οι νεοφιλελεύθερες δυνάμεις που επιδιώκουν το ξεπούλημα της Δημόσιας Περιουσίας και τον ευνουχισμό του Δημοσίου και από την άλλη οι δυνάμεις που επιδιώκουν την προστασία του Δημοσίου Συμφέροντος και λειτουργούν με γνώμονα τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του λαού, στοχεύοντας σε μια οικονομική πρόοδο με κανόνες και για το δημόσιο και για την ιδιωτική πρωτοβουλία.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2016




Ιωάννινα, 11 Ιουλίου 2016

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συζητάμε σήμερα για την έγκριση του αναθεωρημένου Περιφερειακού Σχεδίου Διαχείρισης Αποβλήτων Ηπείρου και θα ήθελα να ξεκινήσω απ’ αυτό που θεωρώ μείζον για το σημερινό δημόσιο πολιτικό διάλογο.
Ότι δηλαδή, η σημερινή μας συνεδρίαση δεν αποτελεί το ξεκίνημά της κουβέντας για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων της Περιφέρειάς μας.
Αντίθετα, είναι το προτελευταίο βήμα πριν την ολοκλήρωση μιας δρομολογημένης απ΄ την Περιφερειακή Αρχή μακρόχρονης διαδικασίας.
Μιας διαδικασίας την οποία επέλεξε να κατευθύνει, σε συμφωνία με την προηγούμενη Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, στη διαχείριση των στερεών αποβλήτων της Ηπείρου μέσω σύμβασης ΣΔΙΤ.
Είχε αυτήν την πολιτική επιλογή, το συσχετισμό και το θεσμικό πλαίσιο για να την υλοποιήσει.
Έτσι, την θωράκισε νομικά και γραφειοκρατικά, την προχώρησε και παρ όλο που έχει θεσπισθεί ο περιφερειακός σύνδεσμος διαχείρισης ΗΠΕΙΡΟΥ, ο οποίος όμως εδώ και 3 περίπου χρόνια δεν έχει συγκροτηθεί σε σώμα η Περιφέρεια υλοποίησε όλα τα προηγούμενα ενδιάμεσα στάδια ολοκληρωμένα θεσμοθετημένα και δεσμευτικά με ανακηρυγμένο προσωρινό ανάδοχο χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις αυτοδιοικητικές,  κοινωνικές και πολιτικές και φτάσαμε σήμερα μετά τη σημερινή μας απόφαση να εκκρεμεί μόνο η κύρωση του ΠΕΣΔΑ και η έκδοση του αντίστοιχου ΦΕΚ.

Υπ’ αυτήν την έννοια δεν μπορούμε να έχουμε καμία ουσιαστική ανατρεπτική παρέμβαση, ακόμη κι αν διαφωνούμε σε πολιτικό επίπεδο
π.χ. για τον φορέα που θα διαχειριστεί τα απόβλητα, αν δηλαδή θα πρέπει να πρόκειται για δημόσιο φορέα, όπως οι παρατάξεις της  αριστεράς υποστήριζαν και διεκδικούσαν πάντοτε στις αυτοδιοικητικές αίθουσες ή αν θα πρόκειται για σύμπραξη δημοσίου με ιδιώτη ή αν η εγγυημένη ποσότητα αποτελεί προνομιακό όρο υπέρ του αναδόχου ή απαραίτητο όρο διασφάλισης της κατασκευής και λειτουργίας του εργοστασίου κ.ο.κ.
Υπ’ αυτήν την έννοια δεν αποτελεί η σημερινή μας συνεδρίαση πεδίο για να εκφράσουμε τις διαφορετικές θεωρητικές προσεγγίσεις μας για το δημόσιο συμφέρον, το δημόσιο χώρο και το ρόλο της αυτοδιοίκησης.
Πρέπει όμως να τονίσουμε πως η χώρα παρουσίαζε, τα προηγούμενα χρόνια, μια θλιβερή εικόνα στον τομέα της διαχείρισης των αποβλήτων, συγκριτικά με τα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Παραδοσιακά,  οι δυνάμεις που εναλάσσονταν στην εξουσία διαχειρίζονταν τις υποδομές του περιβάλλοντος –και όχι μόνο- με στόχο την εξασφάλιση όχι τόσο του δημοσίου συμφέροντος αλλά κυρίως υπερασπίζοντας ιδιωτικά συμφέροντα.
Ούτε και έδιναν προτεραιότητα στην βιώσιμη ανάπτυξη.
Έργα φαραωνικά, τα οποία παρέβλεπαν τις εξελίξεις και τις αλλαγές στην ευρωπαϊκή νομοθεσία και πραγματικότητα.
Την αμερημνησία αυτή, τόσο της κεντρικής κυβέρνησης όσο όμως και σε μεγάλο βαθμό της τοπικής αυτοδιοίκησης, πληρώνει η χώρα με τεράστια πρόστιμα.
Την πληρώνουν όμως και οι πολίτες.
Ήταν απαραίτητο, λοιπόν, να αλλάξουμε σελίδα, τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.
Σε κεντρικό επίπεδο, καταρτίστηκε ένα Εθνικό Σχεδίο Διαχείρισης Αποβλήτων διαφορετικό από το προηγούμενο.
Γιατί υπήρξε αυτή η ανάγκη;
Γιατί το προηγούμενο ΕΣΔΑ, το οποίο μετρά ήδη μία δεκαετία, αγνοούσε και την δεδομένη ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Δυστυχώς, οι προηγούμενες διοικήσεις άφησαν το χρόνο να περνά χωρίς να αναπροσαρμόζουν το σχεδιασμό με βάση τις πιο σύγχρονες πρακτικές.
Το αποτέλεσμα;
Η Ελλάδα σήμερα να βρίσκεται και πάλι υπό την απειλή υπέρογκων προστίμων.
Ειδικά στον τομέα της ανακύκλωσης, όπου απέχουμε πάρα πολύ από τους στόχους που έχουν τεθεί για το 2020.
Πόσο μάλλον, όταν η Ε.Ε. μελετά ήδη ποσοστά της τάξης του 60% και του 70% για την επόμενη τετραετία, 2020-2030.
Η σημερινή κυβέρνηση προχώρησε γρήγορα και συνέταξε όπως προανέφερα,  το νέο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων.
Το σχέδιο αυτό βρίσκεται σε ισχύ από τον περασμένο Ιούλιο.
Το ότι το αναθεωρημένο ΠΕΣΔΑ Ηπείρου δεν εγκρίθηκε νωρίτερα δεν ήταν «μέγα λάθος του Υπουργείου», όπως διάβασα να δηλώνει στις 17 του Ιούνη ο κος Καχριμάνης, αλλά αποτέλεσμα του γεγονότος πως τα Τοπικά  Σχέδια Διαχείρισης Αποβλήτων, που ήταν από τις βασικές προϋποθέσεις του νέου ΕΣΔΑ, δεν είχαν εκπονηθεί απ’ το σύνολο των Δήμων της Περιφέρειάς μας και δεν είχαν ενσωματωθεί στο ΠΕΣΔΑ .
Η ολοκλήρωση της προβλεπόμενης διαδικασίας και η έγκριση της Στρατηγικής Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων έγινε και επίσημα, με έκδοση της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, την 1η του τρέχοντος μήνα (Ιουλίου).
Ο σχεδιασμός για την Ήπειρο γενικά περιλαμβάνει μία Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμάτων, τρεις επεκτάσεις ΧΥΤΑ και ΧΥΤΥ, δώδεκα Σταθμούς Μεταφόρτωσης τέσσερις Μονάδες Επεξεργασίας Βιοαποβλήτων και πλήθος πράσινων σημείων.
Στο νέο σχεδιασμό έγιναν κάποιοι αναγκαίοι συμβιβασμοί, κάτω από τις ασφυκτικές χρονικές πιέσεις.
Χωρίς, όμως να θίγονται οι θεμελειώδεις αρχές χρηστής διοίκησης, ορθολογικής διαχείρισης του συστήματος.
Και βέβαια, με βασική επιδίωξη, την επίτευξη κοινωνικού οφέλους όσο και την αναπτυξιακή προοπτική.
Έτσι, για παράδειγμα, ο μηχανισμός χρεώσεων είναι σταθερός και αυτόματα αναπροσαρμοζόμενος με τον πληθωρισμό.
Χωρίς παραθυράκια για νέες επιβαρύνσεις, ούτε με προβλέψεις για ιδιότυπες «ασυλίες» του αναδόχου.
Μέσα στο μηχανισμό προβλέπεται και αυτόματη μείωση της χρέωσης σε περίπτωση που αυτός αδυνατεί να καλύψει τις προδιαγραφές που του έχουν τεθεί.
Κυρίες και κύριοι,
Το νέο σύστημα διαχείρισης των απορριμάτων συνιστά πρόκληση απέναντι στην οποία οφείλουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Τόσο η κεντρική εξουσία όσο και η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο πλέον για πειραματισμούς και μικροπολιτική εκμετάλλευση.
Προσδοκώ ότι όλοι θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων.
Και σε πνεύμα συναίνεσης θα επιδιώξουμε τη μέγιστη συνεργασία προκειμένου η Περιφέρεια Ηπείρου να πρωτοπορίσει στο θέμα της διαχείρισης των απορριμάτων.
Για να διαφυλάξουμε τη Δημόσια Υγεία και το περιβάλλον.
Με γνώμονα τη νομιμότητα,  το σύνταγμα και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.
Με σεβασμό στο περιβάλλον και στα χρήματα που πληρώνουν οι πολίτες μέσω των δημοτικών τελών.
Γιατί, εκτός των άλλων, δεν μπορεί να χαραχθεί αναπτυξιακή στρατηγική και να δρομολογηθεί η παραγωγική ανασυγκρότηση, χωρίς προηγουμένως να έχουν λυθεί θεμελιώδη ζητήματα όπως αυτό.
Ο τρόπος που διαχειριζόμαστε τα σκουπίδια μας, όχι μόνο σε τεχνικό επίπεδο αλλά και σε κοινωνικό, συνιστά δείγμα του πολιτισμού μας.
Σας ευχαριστώ.


ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΓΙΑ ΠΕΣΔΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

Η διαχείριση των απορριμμάτων στην Ήπειρο, όπως και γενικότερα στη χώρα, αποτέλεσε διαχρονικά το αντικείμενο έντονων τριβών και αντιπαραθέσεων, κινητοποιήσεων και δικαστικών διενέξεων, χωρίς ωστόσο να οδηγηθούμε σε μια βιώσιμη λύση που να σέβεται το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής και την υγεία των πολιτών, την αποτροπή εξάντλησης των  φυσικών πόρων και αγαθών, την οικονομική δυνατότητα των κατοίκων.
Τα οικονομικά συμφέροντα που συγκρούονται στο αντικείμενο «Διαχείριση Απορριμμάτων» είναι τεράστια με αποτέλεσμα όλα τα παραπάνω να φαντάζουν πολυτέλεια και να γίνεται επίκληση τους μόνο και μόνο για να προωθηθούν λύσεις που να εξυπηρετούν κάθε φορά τα συμφέροντα που έχουν το πάνω χέρι. Το αποτύπωμα αυτών των συγκρούσεων είναι εμφανές στη διαχρονική νομοθετική διαδρομή. Νομοθετήματα, καταργήσεις νόμων, νομοθετικές ασάφειες, μεταφορές και ακυρώσεις αρμοδιοτήτων σε φορείς της ΤΑ, έλλειμμα Εθνικού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων κλπ.
Στο παραπάνω πλαίσιο, την προηγούμενη δεκαετία δρομολογήθηκαν σε τοπικό επίπεδο, αποφάσεις  και δράσεις που βασικό στόχο είχαν να διασφαλίσουν με κρατική εγγύηση την κερδοφορία, για τις επόμενες δεκαετίες, συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων που επέλεξαν να δραστηριοποιηθούν στο συγκεκριμένο αντικείμενο.
Βασικά χαρακτηριστικά των λύσεων που προτάχθηκαν είναι:
Ø  Μια και μοναδική μονάδα (εργοστάσιο) διαχείρισης απορριμμάτων στην περιφέρεια.
Ø  Μονάδα με τη μορφή ΣΔΙΤ, ώστε να εξασφαλίζεται  ισχυρή κρατική επιδότηση.
Ø  Τιμές παράδοσης στην πόρτα του εργοστασίου, έτσι, ώστε να απαλλάσσεται ο ιδιώτης από το σοβαρό κόστος συλλογής και μεταφοράς που παραμένει στα συνήθη υποζύγια: τους δήμους και κατ΄ επέκταση τους δημότες.
Ø  Έλλειμμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων για τους πολίτες από την προσπάθεια ανακύκλωσης στην πηγή.
Ø  Έλλειμμα αντισταθμιστικών ωφελημάτων για τους δήμους που φιλοξενούν τις μονάδες ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ και τη ΜΕΑ.
Ø  Ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα παράδοσης που για την Ήπειρο διαμορφώθηκε στους 80.000 tn/έτος και διασφαλίζει για τα επόμενα 25 χρόνια την κερδοφορία των «κρατικοδίαιτων» επενδυτών.
Ø  Ρήτρα αποκλειστικότητας για τη μονάδα ΣΔΙΤ.

Θα μου επιτρέψετε σ’ αυτό το σημείο και προς επίρρωση των όσων αναφέρθηκαν προηγουμένως, να εστιάσω σε ορισμένα θέματα που είναι ιδιαιτέρως προβληματικά:
Ø  Ελάχιστη εγγυημένη ποσότητα. θεωρούμε ότι ο καθορισμός ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας στο ύψος των 80 χιλ. tn ετησίως με πρόβλεψη αποζημίωσης του ΙΦΣ σε περίπτωση που δεν επιτευχθεί ο στόχος αυτός, δρα ανταγωνιστικά προς την πρόληψη δημιουργίας αποβλήτων και την ανακύκλωση, που σύμφωνα με το ΕΣΔΑ αποτελούν ιεραρχικά ανώτερες επιλογές διαχείρισης αποβλήτων, καθώς δεσμεύει την Περιφέρεια στη λογική της διαχείρισης των σύμμεικτων απορριμμάτων.
Ο όρος της ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, που για την Ήπειρο συμφωνήθηκε στους 80.000 tn/έτος, με συνολική παραγωγή απορριμμάτων στην περιφέρεια περίπου 144.000 tn/έτος και προβλήθηκε ως πολύ ρεαλιστικός, συνέβαλε σύμφωνα με τους θιασώτες του στην επίτευξη μιας πολύ καλής τιμής παράδοσης ανά τόνο στην πόρτα του εργοστασίου. Το επιχείρημα αυτό συνιστά μια συστηματική προσπάθεια αποπροσανατολισμού της τοπικής κοινωνίας και των φορέων ΤΑ και συσκοτίζει τις πραγματικές και ολέθριες επιπτώσεις που θα έχει μελλοντικά τόσο οικονομικά, όσο και στην προσπάθεια ενίσχυσης των δραστηριοτήτων ανακύκλωσης στη πηγή.
Η εμμονή της Περιφερειακής Αρχής στην επιλογή αυτή αποτελεί συνειδητή πολιτική στήριξης κρατικοδίαιτων οικονομικών συμφερόντων σε βάρος της τοπικής κοινωνίας, η δε σύμφωνη γνώμη των αρχών της ΤΑ πρώτου βαθμού συνιστά εγκληματική εκχώρηση αρμοδιοτήτων σε μακροπρόθεσμο επίπεδο και ταυτόχρονα αποδοχή του ρόλου του ληστρικού φοροεισπράκτορα υπέρ των οικονομικών συμφερόντων. Οι λόγοι που οδηγούν στην εκτίμηση αυτή, ειδικά για την αποδοχή του όρου της ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ μπορούν να συνοψιστούν στα παρακάτω:
Ø  Δημιουργεί μια μονοπωλιακή κατάσταση στο χώρο διαχείρισης των απορριμμάτων καθιστώντας τις τοπικές κοινωνίες έρμαια σε μελλοντικές εκβιαστικές τιμολογιακές πολιτικές του αναδόχου. Να σημειωθεί ότι προβλέπεται ετήσια αναπροσαρμογή για κάθε Συμβατικό έτος με βάση τη διακύμανση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Η προσαρμογή μπορεί να έχει μόνο αυξητική πορεία και όχι μειωτική.
Ø  Δεσμεύει για μεγάλο χρονικό διάστημα την ΤΑ στην επιλογή αυτή, σε μια εποχή που, και στο αντικείμενο αυτό, η τεχνολογική εξέλιξη είναι τεράστια. Η δέσμευση για ΕΛΑΧΙΣΤΗ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ, ακόμα και αν η ποσότητα ήταν πολύ μικρότερη από τη συμφωνηθείσα, δεν αφήνει περιθώριο στην ΤΑ για άλλες επιλογές  πιο οικονομικές και τεχνολογικά πιο εξελιγμένες.
Ø  Καθιστά τις αρμοδιότητες δραστηριοποίησης της ΤΑ στο αντικείμενο της διαχείρισης των απορριμμάτων  που της παραχωρήθηκαν με το νέο θεσμικό πλαίσιο (ΕΣΔΑ, κλπ) κενό γράμμα, καθώς η δέσμευση αυτή δεν αφήνει πρακτικά περιθώριο ανάληψης τέτοιων δράσεων.
Ø  Δεν επιτρέπει στην ΤΑ ή/και στον ιδιωτικό τομέα να αναπτύξει παράλληλες ή/και ανταγωνιστικές δραστηριότητες σε όφελος των τοπικών κοινωνιών καθώς περιορίζει σημαντικά το εύρος του αντικειμένου. Οι θιασώτες της ιδιωτικής πρωτοβουλίας φαίνεται ότι δεν αντέχουν τον ανταγωνισμό και δραστηριοποιούνται μόνο όταν διασφαλίζουν τα κέρδη τους από τον κρατικό και κοινωνικό κορβανά.
Ø  Όλα τα παραπάνω, σε συνδυασμό με την πρόβλεψη ρήτρας αποκλειστικότητας για τη μονάδα ΣΔΙΤ εγκλωβίζει την τοπική αυτοδιοίκηση σε μακροχρόνιες επιλογές που πολύ σύντομα, κατά την άποψή μας, θα αποδειχθούν  δυσβάσταχτες για τους πολίτες της Ηπείρου.

Ø  Ρήτρα αποκλειστικότητας. Στο σχέδιο της Σύμβασης Σύμπραξης για τη ΜΕΑ στο κεφ. 25.2 αναφέρεται ρητώς ότι «Η Περιφέρεια Ηπείρου θα λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, ώστε να εξασφαλίσει ότι οι ΟΤΑ /ΦοΔΣΑ που εδρεύουν στην Εξυπηρετούμενη Περιοχή να παραδίδουν το σύνολο των Σύμμεικτων Στερεών Αποβλήτων τους στη ΜΕΑ. Οποιαδήποτε παραβίαση των παραπάνω όρων από την Περιφέρεια Ηπείρου, αποτελεί Γεγονός Αποζημίωσης.».  Θεωρούμε ότι ο συγκεκριμένος όρος, στην ουσία αναιρεί κάθε δυνατότητα αναθεώρησης της πολιτικής διαχείρισης των σύμμεικτων απορριμμάτων, τόσο από την Περιφέρεια όσο και από τους Δήμους, καθώς, αν δεν αποκλείει οποιαδήποτε άλλη, εναλλακτική επιλογή για το σύνολο της διάρκειας της συγκεκριμένης σύμβασης, σίγουρα ωστόσο αποτελεί τετελεσμένο και λειτουργεί ως ένα ισχυρότατο αντικίνητρο για οποιαδήποτε ενδεχόμενη αναθεώρηση στο μέλλον.
Ø  Τιμή εισόδου στο εργοστάσιο επεξεργασίας ΑΣΑ. Στο θέμα αυτό, κατά την άποψή μας, έγινε μια καλά  οργανωμένη επιχείρηση αποπροσανατολισμού και ελλιπούς ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας, των φορέων και δεν αποκλείεται και των υπηρεσιών των αρμόδιων υπουργείων. Θυμόμαστε όλοι τον κ. Καχριμάνη και την κ. Καλογιάννη να βγαίνουν συχνά-πυκνά στα τοπικά κανάλια και να διατυμπανίζουν πως χάρη στις προσπάθειες και τη διαπραγματευτική ικανότητα της Περιφερειακής Αρχής η Περιφέρειά μας έχει πετύχει την καλύτερη τιμή Πανελλαδικά για τα απορρίμματα που θα πάνε στη ΜΕΑ του ΣΔΙΤ. Συγκρίνανε μάλιστα την τιμή των 40-44€/τόννο που δήθεν πέτυχαν με την τιμή των 134€/τόννο που ισχύει για το ΣΔΙΤ της Δυτ. Μακεδονίας. Η προσπάθεια παραπλάνησης της τοπικής κοινωνίας είναι εμφανής. Αποκρύπτουν επιμελώς να αναφέρουν ότι η τιμή που ισχύει στη Δυτ. Μακεδονία μειώθηκε στα 124€ και σ' αυτήν συμπεριλαμβάνονται, σύμφωνα με τη Σύμβαση της ΔΙΑΔΥΜΑ με τον ιδιώτη, και τα εξής:
1.      η κατασκευή του νέου ΣΜΑ Κοζάνης (περιλαμβάνει τις υποδομές μεταφόρτωσης σύμμεικτων και ανακυκλώσιμων απορριμμάτων) και η λειτουργία και συντήρηση του συνόλου των δέκα ΣΜΑ της Δυτ. Μακεδονίας,
2.      η μεταφορά των απορριμμάτων από τους ΣΜΑ στο εργοστάσιο επεξεργασίας,
3.      η κατασκευή και λειτουργία περιφερειακού ΧΥΤΥ εντός της μονάδας,
4.      η διάθεση του υπολείμματος.
5.      Δημόσια επιδότηση κατά 50% το πρώτο έτος που διαμορφώνει την τιμή των 124€ στα 62€/τόνο για τους δήμους. Η επιδότηση μειώνεται κάθε χρόνο για να καταλήξει στα 124€ μετά από 25 χρόνια.

Τι από όλα αυτά συμπεριλαμβάνει η τιμή των 40-44€/τόννο που πέτυχε η Περιφερειακή αρχή στην Ήπειρο;
Περιλαμβάνει ΜΟΝΟ την επεξεργασία των σύμμεικτων με παράδοση των απορριμμάτων στην πόρτα της ΜΕΑ. Αντιλαμβάνεται πολύ εύκολα και ο τελευταίος ανυποψίαστος πολίτης αυτής της περιοχής το πού θα εκτιναχθεί το τίμημα που θα κληθεί να πληρώσει για τα διασφαλισμένα κέρδη επί 25ετία του ιδιώτη που πέτυχε η Περιφερειακή μας αρχή με την αποτελεσματική της διαπραγμάτευση. Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι ιδιαίτερα σοβαρά:
·         Γιατί δεν ενημέρωσε ολοκληρωμένα τους πολίτες η Περιφερειακή αρχή;
·         Γιατί αποσιωπούν την πραγματικότητα οι Δήμαρχοι της Περιοχής και καταθέτουν τη σύμφωνη γνώμη τους στην προοπτική που προδιαγράφεται;
·         Έχουν κοστολογήσει οι Δήμαρχοι και η Περιφερειακή Αρχή το κόστος λειτουργίας των ΣΜΑ, τη μεταφορά των σύμμεικτων από τους ΣΜΑ στη ΜΕΑ και τον εξοπλισμό που θα χρειασθούν, τη μεταφορά από τη ΜΕΑ των υπολειμμάτων στους ΧΥΤΥ κλπ και πόσο αυτά αυξάνουν την τιμή των 40-44€;
·         Με βάση τα παραπάνω αντιλαμβάνονται οι Δήμαρχοι των απομακρυσμένων Δήμων από τη ΜΕΑ ότι το κόστος για αυτούς θα είναι πολλαπλάσιο;
Ø  Ισχύς προσφερόμενης τιμής και όροι αναπροσαρμογής. Στο κεφ. 2.2.1 του παραρτήματος 6 του Σχεδίου Σύμβασης, προβλέπεται ότι η Ετήσια Ενιαία Χρέωση που καταβάλλεται από την Περιφέρεια στον ΙΦΣ αναπροσαρμόζεται για κάθε Συμβατικό έτος με βάση τη διακύμανση του Δείκτη Τιμών Καταναλωτή. Ο παράγοντας αναπροσαρμογής (ΠΑμ) ισούται με το λόγο της τιμής του ΔΤΚ για το μήνα Νοέμβριο του έτους πριν την αναπροσαρμογή προς την τιμή του ΔΤΚ για το μήνα Νοέμβριο που προηγείται της Ημερομηνίας Βάσης Αναπροσαρμογής. «Ρητά αναφέρεται ότι ο Παράγοντας Αναπροσαρμογής (ΠΑμ) της Ετήσιας Ενιαίας Χρέωσης για κάθε Συμβατικό Έτος μ πρέπει να είναι μεγαλύτερος ή ίσος του 1. Σε περίπτωση που είναι μικρότερος του 1 ορίζεται ίσος με 1.» Θεωρούμε ότι με το συγκεκριμένο όρο έχουμε  δυνητικά μια έμμεση αύξηση της τιμής που θα καταβάλλει η Περιφέρεια στον ΙΦΣ, αφού η αναπροσαρμογή της Ετήσιας Ενιαίας Χρέωσης μπορεί να γίνει μόνο προς τα πάνω.
Ø  Εκμετάλλευση δευτερογενών προϊόντων. Σύμφωνα με το κεφ. 9.2 της Διακήρυξης του Διαγωνισμού για τη ΣΔΙΤ, ανάμεσα στις υπόλοιπες υπηρεσίες που αναλαμβάνει ο ΙΦΣ είναι και η «…εμπορική εκμετάλλευση των παραγόμενων από τη Μονάδα Επεξεργασίας Αποβλήτων Δευτερογενών Προϊόντων (π.χ. ανακυκλώσιμα υλικά, βιοαέριο, ενέργεια, RDF, SRF, κομπόστ κλπ)». Επίσης, στο κεφ. 39.2 της Σύμβασης Σύμπραξης προβλέπεται ότι: «Σε περίπτωση που η συνολική ποσότητα των Συμβατικών Αποβλήτων που παραδόθηκε στη ΜΕΑ, είναι μικρότερη από την Ελάχιστη Εγγυημένη Ποσότητα, η Περιφέρεια Ηπείρου θα αποζημιώνει τον ΙΦΣ, για απώλεια Εσόδων από Τρίτους με ένα ποσό...»! Δηλαδή, η Περιφέρεια όχι μόνο εκχωρεί μέρος της εκμετάλλευσης των ανακτήσιμων υλικών στον ΙΦΣ στερώντας πόρους από τους Δήμους και τους πολίτες που είναι και οι ουσιαστικοί κύριοι του δημόσιου πόρου που λέγεται «απορρίμματα», αλλά επιπλέον διευρύνει και την εφαρμογή της ρήτρας ελάχιστης εγγυημένης ποσότητας στην εμπορική εκμετάλλευση των παραγόμενων προϊόντων, εξασφαλίζοντας για τον ΙΦΣ τα προσδοκώμενα από αυτήν την εκμετάλλευση κέρδη.
Ø  Διάρκεια της Σύμβασης. Η διάρκεια της σύμβασης για το ΣΔΙΤ που έχει οριστεί στα 25 έτη, σε συνδυασμό με τους παραπάνω όρους και τον κεντρικό ρόλο που κατέχει η μονάδα ΜΕΑ στο ΠΕΣΔΑ Ηπείρου, ουσιαστικά καθιστά τον ΙΦΣ συνδιαμορφωτή στη χάραξη της γενικότερης πολιτικής διαχείρισης αποβλήτων της Περιφέρειας  Ηπείρου για το σύνολο  της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου.
Ø  ΧΥΤΥ. Θεωρούμε ότι η επιλογή να πάμε σε μια κεντρική μονάδα επεξεργασίας ΑΣΑ για το σύνολο των αναγκών της περιφέρειας και δεδομένων των προβλημάτων χωροθέτησης, κατέστησε απαγορευτική τη δημιουργία, εντός της μονάδας, ΧΥΤΥ για την άμεση διάθεση του υπολείμματος, επιβαρύνοντας έτσι τους Δήμους και τους πολίτες με ένα επιπλέον κόστος μεταφοράς και διάθεσης του υπολείμματος. Ένα  κόστος που θα μπορούσαμε να αποφύγουμε, αν η περιφερειακή αρχή είχε υιοθετήσει τη λογική μικρών, αποκεντρωμένων μονάδων επεξεργασίας ΑΣΑ.
Ø  Αντισταθμιστικά οφέλη. Δεν προβλέπονται αντισταθμιστικά οφέλη για τους Δήμους που φιλοξενούν στα όρια τους εγκαταστάσεις διαχείρισης αποβλήτων

Από όλα τα παραπάνω είναι σαφές ότι η πολιτική επιλογή ίδρυσης μιας ΜΕΑ με τη μορφή ΣΔΙΤ και τους όρους λειτουργίας και τιμολογιακής πολιτικής, επηρεάζει συνολικά το σχεδιασμό των υποδομών που πρέπει να γίνουν για τη διαχείριση των Απορριμμάτων και συνεπώς το συνολικό ΠΕΣΔΑ.
Προφανώς η θέση που έχουμε μέχρι σήμερα εκφράσει για την πολιτική που ακολούθησε η Περιφερειακή αρχή εξακολουθεί να ισχύει και της καταλογίζουμε τεράστιες ευθύνες. Η επιμονή της στην ίδια πολιτική σχετικά με την ίδρυση της μιας και μοναδικής ΜΕΑ τη χρεώνει με διαχρονικές ευθύνες απέναντι στους Ηπειρώτες. Οι πολίτες της Ηπείρου θα πρέπει να γνωρίζουν ότι, ο λογαριασμός που θα τους έρθει σύντομα και θα είναι δυσβάσταχτος, έχει συγκεκριμένες υπογραφές και ονοματεπώνυμα. Οι εκβιαστικές πρακτικές και οι πολιτικές τετελεσμένων που ακολούθησε η Περιφερειακή Αρχή προκειμένου να επιβάλει τις επιλογές της σε κυβερνήσεις και την τοπική κοινωνία την καθιστά μαζί με τους δημάρχους που συμφώνησαν αποκλειστικά υπεύθυνους.
Λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα που στοιχειοθετούν τη σημερινή πραγματικότητα, αλλά και την πιεστική ανάγκη να υπάρξει επιτέλους λύση στο τεράστιο αυτό πρόβλημα οι προτάσεις που ακολουθούν μπορούν να συμβάλουν σε μια πιο ορθολογική προσέγγιση του θέματος.
Πιο συγκεκριμένα, λαμβάνοντας υπόψη:
·         το σημείο στο οποίο έχουν προχωρήσει οι μελέτες και οι ενέργειες στην περιφέρεια Ηπείρου και τα σημαντικά κονδύλια που έχουν ήδη διατεθεί,
·         τα διαθέσιμα σήμερα χρηματοδοτικά εργαλεία,
·         την οικονομική κατάσταση της τοπικής αυτοδιοίκησης και της χώρας,
·         την κατάσταση των υπαρχόντων ΧΥΤΑ,
·         την θεσμοθέτηση του ΕΣΔΑ,
κλπ
Προτείνονται:
1)      Η συνέχιση της διαδικασίας ίδρυσης της μονάδας διαχείρισης των στερεών αποβλήτων με τις εξής ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ:
·         απάλειψη της δέσμευσης  απέναντι στον ανάδοχο για την παράδοση μιας ΕΛΑΧΙΣΤΗΣ ΕΓΓΥΗΜΕΝΗΣ ΠΟΣΟΤΗΤΑΣ.
·         Απάλειψη της ρήτρας αποκλειστικότητας
Ο σχεδιασμός της ΜΕΑ θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τα δεδομένα αυτά.
2)      Επαναδιαπραγμάτευση τις τιμής ανά τόνο με στόχο τη μείωσή της.
3)      Θεσμοθέτηση Δημοτικών επιτρόπων παρακολούθησης από τους Δήμους υποδοχής της/των Μονάδας/ων και των ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ τήρησης των περιβαλλοντικών  όρων λειτουργίας των μονάδων και ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ.
4)      Πρόβλεψη για την απόδοση ποσοστού των εσόδων των μονάδων και ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ απευθείας από τους αναδόχους στους δήμους υποδοχής τους για έργα απομείωσης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων και υποδομών.
5)      Μέριμνα για δεσμευτική πρόβλεψη απασχόλησης, από τους αναδόχους, εργατικού προσωπικού από τις τοπικές κοινωνίες των δήμων υποδοχής.
6)      Άμεση και απ’ ευθείας απόδοση ανταποδοτικών ωφελημάτων από τα ανακυκλώσιμα υλικά που να έχουν τελικό αποδέκτη τον πολίτη στην πράξη.
7)      Να προταχθεί η χρηματοδότηση δράσεων που ενισχύουν την προσπάθεια ανακύκλωσης στη πηγή.
8)      Εκτίμηση της κατάστασης των υπαρχόντων ΧΥΤΑ και της προοπτικής τους. Αν εκτιμηθεί η αναγκαιότητα  χωροθέτησης νέας/ων μονάδας/ων ΧΥΤΥ  να δρομολογηθούν οι απαραίτητες ενέργειες.
9)      Ένταξη και χρηματοδότηση υλοποίησης των Τοπικών Σχεδίων διαχείρισης απορριμμάτων των δήμων.
10)    Χρηματοδότηση τεχνικοοικονομικών μελετών ίδρυσης διαδημοτικών μονάδων διαχείρισης και αξιοποίησης τοπικά των ανακυκλώσιμων υλικών.


Βασίλης Τσίκαρης
Περιφερειακός Σύμβουλος Ηπείρου
Ιωάννινα 11/7/2016


ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΣΔΙΤ ΔΥΤΙΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ
Σύμβαση Σύμπραξης και το ενημερωτικό της ΔΙΑΔΥΜΑ στο http://www.diadyma.gr/Website/SDIT/index.html

5. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ
Με τη Σύμβαση Σύμπραξης, η ΔΙΑΔΥΜΑ αναθέτει στο ΙΦΣ και αυτός αναλαμβάνει να εκτελέσει το έργο «Μελέτη, Χρηματοδότηση, Κατασκευή, Συντήρηση και Λειτουργία Υποδομών του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης  Δυτ. Μακεδονίας με ΣΔΙΤ» έναντι του Συμβατικού Ανταλλάγματος, το οποίο συνίσταται σε Μηνιαίες Πληρωμές, σύμφωνα με τους ειδικότερους όρους της Σύμβασης Σύμπραξης. (Σύμβαση Σύμπραξης, σελ 79-80, http://www.diadyma.gr/Website/SDIT/index.html  )
1)      Ποιο είναι το φυσικό αντικείμενο της Σύμβασης ΣΔΙΤ;
Το φυσικό αντικείμενο της Σύμβασης περιλαμβάνει:
-          Την κατασκευή της Μονάδας Επεξεργασίας (σύμμεικτων) Απορριμμάτων (ΜΕΑ)
-          Την κατασκευή του Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (ΧΥΤΥ)
-          Την κατασκευή του νέου ΣΜΑ Κοζάνης (περιλαμβάνει τις υποδομές μεταφόρτωσης σύμμεικτων και ανακυκλώσιμων απορριμμάτων)
-          Την προμήθεια του απαραίτητου κινητού και μηχανολογικού εξοπλισμού
Την λειτουργία και συντήρηση του συνόλου των υποδομών διαχείρισης των Σύμμεικτων Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ), δηλαδή των 10 ΣΜΑ (9 υφιστάμενοι και 1 νέος ΣΜΑ Κοζάνης) και της ΜΕΑ-ΧΥΤΥ, για 25 χρόνια. (Θέματα και Διευκρινίσεις για τη σύμβαση «Μελέτη, Χρηματοδότηση, Κατασκευή, Συντήρηση και Λειτουργία υποδομών του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Απορριμμάτων (ΟΣΔΑ) Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας με ΣΔΙΤ», σελ 2,  http://www.diadyma.gr/Website/SDIT/index.html )

8)      Σχετίζεται το αντικείμενο της Σύμβασης ΣΔΙΤ με τις αρμοδιότητες των Δήμων στη διαχείριση των απορριμμάτων;
Δεν υπάρχει καμία συσχέτιση.
Αρμοδιότητα των Δήμων είναι η συλλογή του συνόλου των Αστικών Στερεών Αποβλήτων (ΑΣΑ) όπως τα σύμμεικτα, τα ανακυκλώσιμα, τα ογκώδη, τα βιοαπόβλητα κλπ.
Η διαχείριση των ΑΣΑ, που περιλαμβάνει τη μεταφόρτωση, τη μεταφορά, την επεξεργασία, την διαλογή, την ανακύκλωση και την υγ. ταφή είναι αρμοδιότητα του Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΦοΔΣΑ). Η ΔΙΑΔΥΜΑ Α.Ε. αποτελεί τον Περιφερειακό Φορέα Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (Φο.Δ.Σ.Α.) της Δυτικής Μακεδονίας.
Υποχρέωση του Αναδόχου (όπως απορρέει από το καταστατικό της νέα εταιρείας του ΙΦΣ) είναι μόνο η υλοποίηση του συμβατικού αντικειμένου (Μεταφόρτωση και Επεξεργασία Σύμμεικτων ΑΣΑ και Ταφή Υπολλειμμάτων). Απαγορεύεται η επέκταση του συμβατικού αντικειμένου σε άλλες δραστηριότητες σχετικές ή άσχετες με τη διαχείριση των αστικών απορριμμάτων. Επίσης, απαγορεύεται ακόμη και η τροποποίηση του Καταστατικού του ΙΦΣ, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της ΔΙΑΔΥΜΑ.
Η συλλογή των ΑΣΑ είναι αρμοδιότητα και υποχρέωση των Δήμων και δεν «κινδυνεύει» από τη Σύμβαση ΣΔΙΤ. (ο.π., σελ 5-6,  http://www.diadyma.gr/Website/SDIT/index.htm )
16) Ποιος θα εκμεταλλεύεται τα ανακτώμενα από τη ΜΕΑ ανακυκλώσιμα υλικά και πως θα αξιοποιείται το παραγόμενο κομπόστ;
Τα ανακυκλώσιμα υλικά θα εκμεταλλεύεται εμπορικά ο ΙΦΣ, αλλά μέρος των εσόδων θα επιστρέφει στη ΔΙΑΔΥΜΑ, ανάλογα με την τιμή πώλησης που θα επιτυγχάνεται. Οι τιμές πώλησης των υλικών, ελέγχονται από ανεξάρτητο ελεγκτή και διαμορφώνονται βάση των διεθνών χρηματιστηριακών τους τιμών.
Το παραγόμενο κομπόστ θα αξιοποιείται ως εδαφοβελτιωτικό με βάση τις επιτρεπόμενες χρήσεις της ΚΥΑ 56366/2014 (ΦΕΚ3339/Β/2014). Στην παρούσα φάση δεν προβλέπονται έσοδα για τον ΙΦΣ από την αξιοποίησή του. Σε περίπτωση που προκύψουν στην διάρκεια της Σύμβασης τυχόν έσοδα από πωλήσεις του υλικού, θα επιστρέφει στη ΔΙΑΔΥΜΑ ποσό ανάλογα με την τιμή πώλησης που θα επιτυγχάνεται.
Τα έσοδα που θα επιστρέφουν στη ΔΙΑΔΥΜΑ από τις πωλήσεις των υλικών θα μειώνουν περαιτέρω το τέλος διαχείρισης απορριμμάτων για τους Δήμους. (ο.π., σελ 8,  http://www.diadyma.gr/Website/SDIT/index.html )
19) Ποιο είναι το οικονομικό αντικείμενο της Σύμβασης;
Κόστος επένδυσης
49 εκατ. € με ΦΠΑ, το οποίο θα καλυφθεί από:
§  35% Ιδία κεφάλαια του ΙΦΣ (17 εκατ. €)
§  65% Δανεισμό, εκ των οποίων:  13 εκατ. € από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), 13 εκατ. € από το Jessica και 6 εκατ. € από την Εθνική τράπεζα
Κόστος λειτουργίας
Το έργο της ΔΙΑΔΥΜΑ αποτελεί από το 2006, το πρώτο έργο στη χώρα μας: α) που καθιστά ολοκληρωμένη τη διαχείριση των ΑΣΑ σε μια περιοχή, β) που υλοποιείται με τη μέθοδο ΣΔΙΤ στον τομέα προστασίας του περιβάλλοντος και όχι μόνο της διαχείρισης των απορ/των, γ) που διασφαλίζει πόρους από την ΕΤΕπ  στον τομέα του περιβάλλοντος, δ) που αξιοποιεί όλο το ποσό του προγράμματος Jessica της ΠΔΜ (αλλιώς θα χάνονταν τα κονδύλια), ε) που κινητοποιεί ιδιωτικά κεφάλαια για διαχείριση δημοτικών απορριμμάτων, στ) που έχει βραβευθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ζ) που δεν μεταβιβάζει το ρίσκο της καλής κατασκευής και αποτελεσματικής λειτουργίας σε δημόσιο φορέα.
Όλα αυτά καθιστούν το έργο μοναδικό και πρωτοποριακό για τα ελληνικά δεδομένα. Στη βάση αυτή επιλέχθηκε από όλες τις κυβερνήσεις της χώρας διαχρονικά από το 2006 μέχρι και σήμερα, να επιδοτηθεί η λειτουργία του έργου (συμπεριλαμβανομένου του κόστους απόσβεσης της αρχικής επένδυσης) από πόρους του ΠΔΕ και όχι από πόρους συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων (ΕΣΠΑ), σε αντίθεση με άλλα έργα που δρομολογήθηκαν και προτείνεται η χρηματοδότηση μόνο του κόστους επένδυσης.
Στη βάση αυτή, το τέλος διαχείρισης των σύμμεικτων ΑΣΑ για τους Δήμους της Δυτ. Μακεδονίας, θα διαμορφωθεί στα 62,10 ευρώ/τόνο με ΦΠΑ, κατά το πρώτο έτος της σύμβασης, για τη μεταφόρτωση, επεξεργασία και υγ. ταφή, χωρίς καμία επιπλέον δαπάνη για αρχικές επενδύσεις και επανεπενδύσεις την επόμενη 25ετία. Σημειώνεται ότι το κόστος θα μειωθεί περαιτέρω, τόσο από τα έσοδα των πωλήσεων ανακτώμενων υλικών (βλ. ερώτηση 15), όσο και από τη σταδιακή μεταφορά στη ΜΕΑ προδιαλεγμένων βιοαποβλήτων αντί σύμμεικτων ΑΣΑ (βλ. ερώτηση 16).
Σήμερα, η ανταποδοτική χρέωση των Δήμων είναι ίση με 38,5 ευρώ/τόνο με ΦΠΑ για μεταφόρτωση και υγ. ταφή, αλλά προσωρινώς διαμορφώθηκε στα 34 ευρώ/τόνο με ΦΠΑ λόγω της οικονομίας κλίμακας που δημιουργείται και των εσόδων που προκύπτουν από την παραλαβή στο ΧΥΤΑ Δυτ. Μακεδονίας των σύμμεικτων ΑΣΑ του Δήμου Βέροιας ΠΕ Ημαθίας, βάση της ΚΥΑ 22158/2426/2013 (ΦΕΚ 1266/Β).
Με βάση την απόφαση της ΔΕΣΔΙΤ για την ένταξη του έργου στις διατάξεις του Ν.3389/2005, την οριστικοποίηση των επιτοκίων δανειοδότησης του έργου και την υπογραφείσα σύμβαση από 10/6/2015, η αρχική οικονομική προσφορά των 132,89 ευρώ/τόνο, έκλεισε στα 124,21 ευρώ/τόνο και θα καλυφθεί κατά 50% από το ΠΔΕ κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας. ( ο.π., σελ 9, http://www.diadyma.gr/Website/SDIT/index.html  )
«Αρχικά το Δημόσιο θα καλύπτει το 50% του κόστους, που ανέρχεται στα 124ευρώ/ανά τόνο απορριμμάτων και σταδιακά η επιδότηση του θα μειώνεται, με πλήρη μηδενισμό στο τέλος της 25ετίας. Το υπόλοιπο θα καταβάλλεται από τη ΔΙΑΔΥΜΑ, δηλαδή τους δήμους» (Δημοσθένης Μαυρίδης, Γεν. Διευθυντής της ΔΙΑΔΥΜΑ, Καθημερινή, 11/6/2015, http://www.kathimerini.gr/818790/article/oikonomia/epixeirhseis/ypegrafh-h-prwth-symvash-sdit-gia-diaxeirish-aporrimmatwn )


Subscribe to RSS Feed